вы́салупіць
‘высунуць язык; выказаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́салуплю | вы́салупім | |
| вы́салупіш | вы́салупіце | |
| вы́салупіць | вы́салупяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́салупіў | вы́салупілі | |
| вы́салупіла | ||
| вы́салупіла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́салупі | вы́салупіце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́салупіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)