высало́пваць

‘высоўваць язык; выказваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. высало́пваю высало́пваем
2-я ас. высало́пваеш высало́пваеце
3-я ас. высало́пвае высало́пваюць
Прошлы час
м. высало́пваў высало́пвалі
ж. высало́пвала
н. высало́пвала
Загадны лад
2-я ас. высало́пвай высало́пвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час высало́пваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)