высакатра́ўе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| высакатра́ўе | |
| высакатра́ўя | |
| высакатра́ўю | |
| высакатра́ўе | |
| высакатра́ўем | |
| высакатра́ўі |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)