высакаго́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. высакаго́р’е высакаго́р’і
Р. высакаго́р’я высакаго́р’яў
Д. высакаго́р’ю высакаго́р’ям
В. высакаго́р’е высакаго́р’і
Т. высакаго́р’ем высакаго́р’ямі
М. высакаго́р’і высакаго́р’ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)