высакава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. высакава́ты высакава́тая высакава́тае высакава́тыя
Р. высакава́тага высакава́тай
высакава́тае		 высакава́тага высакава́тых
Д. высакава́таму высакава́тай высакава́таму высакава́тым
В. высакава́ты (неадуш.)
высакава́тага (адуш.)		 высакава́тую высакава́тае высакава́тыя (неадуш.)
высакава́тых (адуш.)
Т. высакава́тым высакава́тай
высакава́таю		 высакава́тым высакава́тымі
М. высакава́тым высакава́тай высакава́тым высакава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)