выру́шваць
‘рухаючы, скранаць з месца, перамяшчаць каго-небудзь, што-небудзь; скранацца з месца; рушыць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| выру́шваю | выру́шваем | |
| выру́шваеш | выру́шваеце | |
| выру́швае | выру́шваюць | |
| Прошлы час | ||
| выру́шваў | выру́швалі | |
| выру́швала | ||
| выру́швала | ||
| Загадны лад | ||
| выру́швай | выру́швайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выру́шваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)