вы́руніць

‘даць усходы, рунь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. вы́руніць вы́руняць
Прошлы час
м. вы́руніў вы́рунілі
ж. вы́руніла
н. вы́руніла
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́руніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)