выру́ньваць

‘даваць усходы, рунь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. выру́ньвае выру́ньваюць
Прошлы час
м. выру́ньваў выру́ньвалі
ж. выру́ньвала
н. выру́ньвала
Дзеепрыслоўе
цяп. час выру́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)