выру́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выру́бліванне | |
выру́блівання | |
выру́бліванню | |
выру́бліванне | |
выру́бліваннем | |
выру́бліванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
выру́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выру́бліванне | |
выру́блівання | |
выру́бліванню | |
выру́бліванне | |
выру́бліваннем | |
выру́бліванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)