вы́руб
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
вы́руб | вы́рубы | |
вы́рубу | вы́рубаў | |
вы́рубу | вы́рубам | |
вы́руб | вы́рубы | |
вы́рубам | вы́рубамі | |
вы́рубе | вы́рубах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)