выро́зніць
‘адрозніць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| выро́зню | выро́знім | |
| выро́зніш | выро́зніце | |
| выро́зніць | выро́зняць | |
| Прошлы час | ||
| выро́зніў | выро́знілі | |
| выро́зніла | ||
| выро́зніла | ||
| Загадны лад | ||
| выро́зні | выро́зніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| выро́зніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)