вырачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вырачэ́нне | |
вырачэ́ння | |
вырачэ́нню | |
вырачэ́нне | |
вырачэ́ннем | |
вырачэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
вырачэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
вырачэ́нне | |
вырачэ́ння | |
вырачэ́нню | |
вырачэ́нне | |
вырачэ́ннем | |
вырачэ́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)