выратава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
выратава́льнік | выратава́льнікі | |
выратава́льніка | выратава́льнікаў | |
выратава́льніку | выратава́льнікам | |
выратава́льніка | выратава́льнікаў | |
выратава́льнікам | выратава́льнікамі | |
выратава́льніку | выратава́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)