вырака́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| вырака́нне | вырака́нні | |
| вырака́ння | вырака́нняў | |
| вырака́нню | вырака́нням | |
| вырака́нне | вырака́нні | |
| вырака́ннем | вырака́ннямі | |
| вырака́нні | вырака́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)