вы́рагатаць
‘высмеяць каго-небудзь, што-небудзь; адсмяяцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́рагачу | вы́рагачам | |
| вы́рагачаш | вы́рагачаце | |
| вы́рагача | вы́рагачуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́рагатаў | вы́рагаталі | |
| вы́рагатала | ||
| вы́рагатала | ||
| Загадны лад | ||
| вы́рагачы | вы́рагачыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́рагатаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)