вы́рабатка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
вы́рабатка | вы́рабаткі | |
вы́рабаткі | вы́рабатак | |
вы́рабатцы | вы́рабаткам | |
вы́рабатку | вы́рабаткі | |
вы́рабаткай вы́рабаткаю |
вы́рабаткамі | |
вы́рабатцы | вы́рабатках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)