вы́рабатка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́рабатка | вы́рабаткі | |
| вы́рабаткі | вы́рабатак | |
| вы́рабатцы | вы́рабаткам | |
| вы́рабатку | вы́рабаткі | |
| вы́рабаткай вы́рабаткаю |
вы́рабаткамі | |
| вы́рабатцы | вы́рабатках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)