выпіра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выпіра́нне | |
выпіра́ння | |
выпіра́нню | |
выпіра́нне | |
выпіра́ннем | |
выпіра́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
выпіра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выпіра́нне | |
выпіра́ння | |
выпіра́нню | |
выпіра́нне | |
выпіра́ннем | |
выпіра́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)