выпільны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выпільны́ выпільна́я выпільно́е выпільны́я
Р. выпільно́га выпільно́й
выпільно́е		 выпільно́га выпільны́х
Д. выпільно́му выпільно́й выпільно́му выпільны́м
В. выпільны́
выпільно́га		 выпільну́ю выпільно́е выпільны́я
выпільны́х
Т. выпільны́м выпільно́й
выпільно́ю		 выпільны́м выпільны́мі
М. выпільны́м выпільно́й выпільны́м выпільны́х

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)