выпярэ́днічаць

‘спаборнічаць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпярэ́днічаю выпярэ́днічаем
2-я ас. выпярэ́днічаеш выпярэ́днічаеце
3-я ас. выпярэ́днічае выпярэ́днічаюць
Прошлы час
м. выпярэ́днічаў выпярэ́днічалі
ж. выпярэ́днічала
н. выпярэ́днічала
Загадны лад
2-я ас. выпярэ́днічай выпярэ́днічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпярэ́днічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)