выпярэ́днік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выпярэ́днік выпярэ́днікі
Р. выпярэ́дніка выпярэ́днікаў
Д. выпярэ́дніку выпярэ́днікам
В. выпярэ́дніка выпярэ́днікаў
Т. выпярэ́днікам выпярэ́днікамі
М. выпярэ́дніку выпярэ́дніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)