вы́пучыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́пучу | вы́пучым | |
| вы́пучыш | вы́пучыце | |
| вы́пучыць | вы́пучаць | |
| Прошлы час | ||
| вы́пучыў | вы́пучылі | |
| вы́пучыла | ||
| вы́пучыла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́пучы | вы́пучыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́пучыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)