вы́пучына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́пучына | вы́пучыны | |
| вы́пучыны | вы́пучын | |
| вы́пучыне | вы́пучынам | |
| вы́пучыну | вы́пучыны | |
| вы́пучынай вы́пучынаю |
вы́пучынамі | |
| вы́пучыне | вы́пучынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)