выпусто́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выпусто́шванне | |
выпусто́швання | |
выпусто́шванню | |
выпусто́шванне | |
выпусто́шваннем | |
выпусто́шванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)