вы́пукнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пукну вы́пукнем
2-я ас. вы́пукнеш вы́пукнеце
3-я ас. вы́пукне вы́пукнуць
Прошлы час
м. вы́пукнуў вы́пукнулі
ж. вы́пукнула
н. вы́пукнула
Загадны лад
2-я ас. вы́пукні вы́пукніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пукнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)