вы́пукліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́пуклю | вы́пуклім | |
| вы́пукліш | вы́пукліце | |
| вы́пукліць | вы́пукляць | |
| Прошлы час | ||
| вы́пукліў | вы́пуклілі | |
| вы́пукліла | ||
| вы́пукліла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́пуклі | вы́пукліце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́пукліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)