вы́пукласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. вы́пукласць вы́пукласці
Р. вы́пукласці вы́пукласцей
вы́пукласцяў
Д. вы́пукласці вы́пукласцям
В. вы́пукласць вы́пукласці
Т. вы́пукласцю вы́пукласцямі
М. вы́пукласці вы́пукласцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)