вы́пуджанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вы́пуджанне
Р. вы́пуджання
Д. вы́пуджанню
В. вы́пуджанне
Т. вы́пуджаннем
М. вы́пуджанні

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)