вы́пугаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пугаю вы́пугаем
2-я ас. вы́пугаеш вы́пугаеце
3-я ас. вы́пугае вы́пугаюць
Прошлы час
м. вы́пугаў вы́пугалі
ж. вы́пугала
н. вы́пугала
Загадны лад
2-я ас. вы́пугай вы́пугайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пугаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)