выпстры́кваць

‘выбіваць шчаўчкамі каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выпстры́кваю выпстры́кваем
2-я ас. выпстры́кваеш выпстры́кваеце
3-я ас. выпстры́квае выпстры́кваюць
Прошлы час
м. выпстры́кваў выпстры́квалі
ж. выпстры́квала
н. выпстры́квала
Загадны лад
2-я ас. выпстры́квай выпстры́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выпстры́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)