вы́пруціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пручу вы́пруцім
2-я ас. вы́пруціш вы́пруціце
3-я ас. вы́пруціць вы́пруцяць
Прошлы час
м. вы́пруціў вы́пруцілі
ж. вы́пруціла
н. вы́пруціла
Загадны лад
2-я ас. вы́пруці вы́пруціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пруціўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)