выпра́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выпра́ўшчык выпра́ўшчыкі
Р. выпра́ўшчыка выпра́ўшчыкаў
Д. выпра́ўшчыку выпра́ўшчыкам
В. выпра́ўшчыка выпра́ўшчыкаў
Т. выпра́ўшчыкам выпра́ўшчыкамі
М. выпра́ўшчыку выпра́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)