выпраўле́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. выпраўле́нчы выпраўле́нчая выпраўле́нчае выпраўле́нчыя
Р. выпраўле́нчага выпраўле́нчай
выпраўле́нчае		 выпраўле́нчага выпраўле́нчых
Д. выпраўле́нчаму выпраўле́нчай выпраўле́нчаму выпраўле́нчым
В. выпраўле́нчы (неадуш.)
выпраўле́нчага (адуш.)		 выпраўле́нчую выпраўле́нчае выпраўле́нчыя (неадуш.)
выпраўле́нчых (адуш.)
Т. выпраўле́нчым выпраўле́нчай
выпраўле́нчаю		 выпраўле́нчым выпраўле́нчымі
М. выпраўле́нчым выпраўле́нчай выпраўле́нчым выпраўле́нчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)