выпрацо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выпрацо́ўшчык выпрацо́ўшчыкі
Р. выпрацо́ўшчыка выпрацо́ўшчыкаў
Д. выпрацо́ўшчыку выпрацо́ўшчыкам
В. выпрацо́ўшчыка выпрацо́ўшчыкаў
Т. выпрацо́ўшчыкам выпрацо́ўшчыкамі
М. выпрацо́ўшчыку выпрацо́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)