вы́праставаць

‘выпрастаць, выраўнаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́прастую вы́прастуем
2-я ас. вы́прастуеш вы́прастуеце
3-я ас. вы́прастуе вы́прастуюць
Прошлы час
м. вы́праставаў вы́праставалі
ж. вы́праставала
н. вы́праставала
Загадны лад
2-я ас. вы́прастуй вы́прастуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́праставаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)