выпрамяня́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выпрамяня́льнік | выпрамяня́льнікі | |
| выпрамяня́льніка | выпрамяня́льнікаў | |
| выпрамяня́льніку | выпрамяня́льнікам | |
| выпрамяня́льнік | выпрамяня́льнікі | |
| выпрамяня́льнікам | выпрамяня́льнікамі | |
| выпрамяня́льніку | выпрамяня́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)