выпрамні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выпрамні́к выпрамнікі́
Р. выпрамніка́ выпрамніко́ў
Д. выпрамніку́ выпрамніка́м
В. выпрамні́к выпрамнікі́
Т. выпрамніко́м выпрамніка́мі
М. выпрамніку́ выпрамніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)