выправаджэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выправаджэ́нне выправаджэ́нні
Р. выправаджэ́ння выправаджэ́нняў
Д. выправаджэ́нню выправаджэ́нням
В. выправаджэ́нне выправаджэ́нні
Т. выправаджэ́ннем выправаджэ́ннямі
М. выправаджэ́нні выправаджэ́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)