вы́плыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́плыву вы́плывем
2-я ас. вы́плывеш вы́плывеце
3-я ас. вы́плыве вы́плывуць
Прошлы час
м. вы́плыў вы́плылі
ж. вы́плыла
н. вы́плыла
Загадны лад
2-я ас. вы́плыві вы́плывіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́плыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)