вы́плынуць

‘выплыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́плыну вы́плынем
2-я ас. вы́плынеш вы́плынеце
3-я ас. вы́плыне вы́плынуць
Прошлы час
м. вы́плынуў вы́плынулі
ж. вы́плынула
н. вы́плынула
Загадны лад
2-я ас. вы́плынь вы́плыньце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́плынуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)