выпла́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| выпла́тнік | выпла́тнікі | |
| выпла́тніка | выпла́тнікаў | |
| выпла́тніку | выпла́тнікам | |
| выпла́тніка | выпла́тнікаў | |
| выпла́тнікам | выпла́тнікамі | |
| выпла́тніку | выпла́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)