вы́платка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вы́платка | вы́платкі | |
| вы́платкі | вы́платак | |
| вы́платцы | вы́платкам | |
| вы́платку | вы́платкі | |
| вы́платкай вы́платкаю |
вы́платкамі | |
| вы́платцы | вы́платках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)