вы́перазаць

‘моцна сцебануць чым-небудзь гнуткім каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́перажу вы́перажам
2-я ас. вы́перажаш вы́перажаце
3-я ас. вы́пеража вы́перажуць
Прошлы час
м. вы́перазаў вы́перазалі
ж. вы́перазала
н. вы́перазала
Загадны лад
2-я ас. вы́перажы вы́перажыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́перазаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)