вы́пахці
‘зак. да похці, успухнуць (рукі выпахнулі)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́пахну | вы́пахнем | |
| вы́пахнеш | вы́пахнеце | |
| вы́пахне | вы́пахнуць | |
| Прошлы час | ||
| вы́пах | вы́пахнулі | |
| вы́пахнула | ||
| вы́пахнула | ||
| Загадны лад | ||
| вы́пахні | вы́пахніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́пахнуўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)