выпатрабава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выпатрабава́нне | |
выпатрабава́ння | |
выпатрабава́нню | |
выпатрабава́нне | |
выпатрабава́ннем | |
выпатрабава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)