вы́паскудзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́паскуджу вы́паскудзім
2-я ас. вы́паскудзіш вы́паскудзіце
3-я ас. вы́паскудзіць вы́паскудзяць
Прошлы час
м. вы́паскудзіў вы́паскудзілі
ж. вы́паскудзіла
н. вы́паскудзіла
Загадны лад
2-я ас. вы́паскудзі вы́паскудзіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́паскудзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)