выпарэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выпарэ́нне выпарэ́нні
Р. выпарэ́ння выпарэ́нняў
Д. выпарэ́нню выпарэ́нням
В. выпарэ́нне выпарэ́нні
Т. выпарэ́ннем выпарэ́ннямі
М. выпарэ́нні выпарэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)