выпа́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
выпа́рнік | выпа́рнікі | |
выпа́рніка | выпа́рнікаў | |
выпа́рніку | выпа́рнікам | |
выпа́рнік | выпа́рнікі | |
выпа́рнікам | выпа́рнікамі | |
выпа́рніку | выпа́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)