вы́параць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пару вы́парам
2-я ас. вы́параш вы́параце
3-я ас. вы́пара вы́паруць
Прошлы час
м. вы́параў вы́паралі
ж. вы́парала
н. вы́парала
Загадны лад
2-я ас. вы́пары вы́парыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́параўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)