выпаражне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| выпаражне́нне | |
| выпаражне́ння | |
| выпаражне́нню | |
| выпаражне́нне | |
| выпаражне́ннем | |
| выпаражне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)