выпаражне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выпаражне́нне | |
выпаражне́ння | |
выпаражне́нню | |
выпаражне́нне | |
выпаражне́ннем | |
выпаражне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
выпаражне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
выпаражне́нне | |
выпаражне́ння | |
выпаражне́нню | |
выпаражне́нне | |
выпаражне́ннем | |
выпаражне́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)