вы́парадчыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́парадчу вы́парадчым
2-я ас. вы́парадчыш вы́парадчыце
3-я ас. вы́парадчыць вы́парадчаць
Прошлы час
м. вы́парадчыў вы́парадчылі
ж. вы́парадчыла
н. вы́парадчыла
Загадны лад
2-я ас. вы́парадчы вы́парадчыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́парадчыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)